استاد انوشیروان روحانی:
انوشیروان روحانی (زادهٔ ۱ مرداد ۱۳۱۸ در رشت)، آهنگساز ،نوازندهٔ ارگ ، پیانیست و آکاردئون اهل ایران است.
روحانی پنجشنبه یکم مرداد ۱۳۱۸ در یک خانوادهٔ هنرمند، در رشت به دنیا آمد.
زندگی و تحصیلات انوشیروان روحانی
انوشیروان روحانی پس از سه سال که مدّت مأموریت پدرش به پایان رسید، به اتفاق خانواده به تهران آمد ، در همان سال یک ملودیکا برای او خریدند. سپس با راهنمایی پدر و تداوم در راه فراگیری موسیقی، به شکلی پیشرفت کرد که در سن ۹ سالگی در «جامعه باربد» که به سرپرستی اسماعیل مهرتاش اداره می‌شد، برنامه‌هایی اجرا کرد که مورد تشویق مهرتاش و مدعوین قرار گرفت.
روحانی در سن ۶ سالگی با راهنمایی‌های پدر، با نت آشنا شد و در همین اوقات وارد هنرستان موسیقی شد.
در هنرستان موسیقی، جواد معروفی، روح‌الله خالقی و سایر استادان هنرستان موسیقی تعلیم وی را بر عهده گرفتند. وی در کنار تحصیل در زمینه موسیقی در سال ۱۳۴۷ موفق به دریافت گواهینامه خلبانی نیز گردید.
فعالیت های انوشیروان روحانی
او از این تاریخ به بعد مدارج ترقی را به سرعت طی نموده و پس از چند سال به رادیو راه یافت و در ارکسترهای مختلف برنامه‌هایی اجرا کرد.
روحانی بیش از ۲۵ سال نداشت که عضو شورای موسیقی رادیو شد و تا آخرین سالی که در آن سازمان فعالیت داشت، این سمت را عهده‌دار بود.
وی از اولین برنامه «گلها» با این برنامه همکاری فراوان داشت و رهبری ارکستر شماره ۴ به عهده او بود.روحانی در سال‌های اخیر به عنوان آهنگساز با ارکسترهای معروف جهان همکاری نزدیک دارد، که نشان دهنده تسلط او بر سبک‌های جهانی موسیقی از جمله موسیقی کلاسیک است.
همچنین روحانی در سال ۱۳۵۰ به هزینه شخصی مدرسه‌ای در روستای کلشتر شهر رودبار استان گیلان احداث نمود.
رافائل میناسکانیان
کودکی و تحصیلات
او در خانواده‌ای ارمنی موسيقی دوست در تهران به دنیا آمد. مادرش پیانیست بود و پدرش ویولن میزد . رافائل از شش سالگی به فراگيریِ موسيقی پرداخت. اولین معلم پیانواش خانم حق نظریان بود و سپس به شاگردی استاد امانوئل ملیک اصلانیان در آمد. دوره ابتدایی را در مدرسه خصوصی فرانسوی و دوره متوسطه را در دبیرستان فیروز بهرام گذراند. پس از اخذ دیپلم، به قصد تحصیل در رشته پزشکی به امریکا رفت امّا پس از دو سال با راهنمایی و تشويق آب زِرکو، استاد پیانو (مدیر گروه نوازنده‌گی پیانو) در دانشگاه کالیفرنیا در لس انجلس (UCLA)، به آموختن رشته‌ی موسيقی پرداخت.
فعالیت های حرفه ای رافائل میناسکانیان
او که فراگيری پيانو را از کودکی آغاز کرده بود، در ده سالگی برای نخستين بار به روی صحنه رفت.در نوجوانی نخستين رسيتال پيانویِ کلاسيک را به طور زنده در تلويزيون ملّی ايران اجرا کرد. میناسکانیان پس از مهاجرت به امریکا و اقامت چند ساله در آن کشور، در سال 1960 به انگستان رفت .سفرهای بسیاری نیز به ایتالیا داشت اما با وقوع انقلاب اسلامی به ایران بازگشت.
او طی این سال ها نزد چند تن از استادان سرشناس و برجسته‌ی جهان از جمله کارل اولریش اِشنابِل (1909م.-2001م.) پیانیست اتریشی در ایتالیا و ایلُنا کابُش (1893م.-1973م.) پیانیست بریتانیایی زاده‌ی مجارستان در لندن در مدرسه جولیارد نیویورک آموزش دید.
نخستین اجرا رافائل میناسکانیان
نخستین اجرای میناسکانیان در لندن در سالن پرسل تالار فستیوال سلطنتی بود که ستایشِ منتقدان را به همراه داشت. اِریک وار، منتقدِ سرشناس، او را «آینده‌دار» و توانایی هنری ، تکنیکی‌اش را پخته، پرشور، درخشان و بسیار تمیز برشمرد.
پس از بازگشتِ میناسکانیان به ايران، آرنو باباجانیان آهنگساز و پیانیست سرشناس ارمنی، از وی دعوت کرد تا برای اجرای همگانی اثرش ‘راپسودیِ ارمنی برایِ دو پیانو’ در دانشگاه تهران با او همکاری کند.
فعالیت اجتماعی میناسکانیان
او افزون بر کارهای آموزشی اجرایی به فعّالیّت‌های اجتماعی نیز می‌پردازد وی برنامه‌های گوناگونی با اهداف بشردوستانه و آموزشی برپا می‌کند. او دو رِسیتالِ پیانو به یاد آموزگار خود، اِمانوئل مِلیک‌اصلانیان به سودِ بیماران خاصّ برگزار کرد.
در تیرماه 1392 به همراه ارکسترِ پارسیان کنسرتی به منظور بزرگداشت مِلیک‌اصلانیان به نام ‘شب بتهوون’ در تالار وحدت برگزار کرد که مورد استقبال بی‌نظیر دوستداران موسیقی کلاسیک قرار گرفت. در بهار سال 1395 در تالار حافظ شيراز به اجراى تكنوازى پرداخت و يك كارگاه آموزشى نوازندگى پيانو نیز برگزار كرد.
ميناسكانيان هم اكنون بیشتر زمان خود را در راه پیشبرد آموزش موسیقی سپری می‌کند از همین رو، همواره داوری بسیاری از رقابت‌های موسیقایی را بر عهده دارد.
استاد جواد معروفی:
جواد معروفی در سال ۱۲۹۱ در تهران به دنیا آمد. مادرش عذرا ، پدرش موسی معروفی، از شاگردان برگزیده درویش خان و از موسیقی‌دانان بزرگ دوره خود بود. پنج سال داشت که خواهرش، نرگس به دنیا آمد.
چند سال بعد در همان دوره کودکی مادرش را از دست داد و در خانواده پدری بزرگ شد.جواد معروفی آموزش موسیقی را نزد پدر آغاز کرد؛ تار می‌نواخت و با نواختن ویولن نیز آشنا شد.
تحصیلات هنری استاد معروفی
بعد از دوره ابتدایی، در ۱۴ سالگی و در دوره‌ای که کلنل وزیری مدیر هنرستان ملی موسیقی بود، به تحصیل در آن جا مشغول شد.
به پیانو روی آورد و نزد خانم تاتیانا خاراتیان به یادگیری تکنیک نوازندگی پیانو کلاسیک مشغول شد. اتودها و پرلودهای فردریک شوپن، سونات‌های ولفگانگ آمادئوس موتسارت، لودویگ ون بتهوون، فرانتس شوبرت و فوگ‌های باخ را با مهارت می‌نواخت.
در کنار موسیقی کلاسیک، موسیقی ایرانی را هم ادامه داد و تحصیلات موسیقی را نزد علینقی وزیری کامل کرد.
فعالیت های هنری جواد معروفی
در ۲۱ سالگی، به دلیل استعداد شگرفش در موسیقی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر وقت درآمد .معلم موسیقی مدارس تهران شد و به آموزش سلفژ و دیکته موسیقی در هنرستان پرداخت.
از ۱۳۱۹، هم‌زمان با افتتاح رادیو به این مؤسسه پیوست و سال‌ها تک نواز پیانو بود. از ۱۳۳۲ به سرپرستی موسیقی رادیو منصوب شد و هم‌زمان با آن به عضویت شورای عالی موسیقی درآمد.
پیانیست معروفی همچنین رهبر ارکستر شماره یک و رهبر ارکستر گلها بود. او تنظیم‌کننده آهنگ‌های علی اکبر شیدا، عارف قزوینی، رکن‌الدین مختاری و درویش خان و بسیاری دیگر از آهنگسازان معروف ایرانی بوده‌است.
استاد مرتضی محجوبی:
مرتضی محجوبی پیانیست اهل ایران بود. او از بنیان‌گذاران موسیقی ملی ایران به‌شمار می‌رود.
وی سال‌ها تکنواز پیانو در برنامه گل‌های رنگارنگ بود. مرتضی محجوبی در محافل هنری ایران به نام مرتضی‌خان یا مرتضی‌خان محجوبی معروف بوده‌است.
مرتضی محجوبی فرزند عباسعلی، معروف به ناظر، سال ۱۲۷۸ در تهران متولد شد. بودن پیانو در منزلشان و آشنایی مادرش فخرالسادات با آن، وی را به سوی این ساز کشاند.
فعالیت حرفه ای مرتضی محجوبی
او برای تعلیم موسیقی به حسین هنگ‌آفرین معروف به حسین‌خان «ر» سپرده شد. در ده سالگی هنگام کنسرت عده‌ای از هنرمندان در سالن سینما فارووس، آواز عارف قزوینی را با پیانو همراهی کرد. مرتضی بزودی سرآمد نوازندگان 
پیانو در زمان خود شد.
اهمیت کار محجوبی، در این است که باسازی کاملاً اروپایی، موسیقی ایرانی را به خوبی می‌نواخت. این نحوهٔ نوازندگی خاصِ خود او بود و دقیقاً تأثیر یک ساز صددرصد اصیل و سنتی را در شنونده باقی می‌گذارد.
بدین ترتیب محجوبی یکی از پایه‌گذاران موسیقی ملی ایران به حساب می‌آید.وی علاوه بر نوازندگی، چندین تصنیف و پیش‌درآمد و رِنگ نیز تصنیف کرده‌است.
تصنیف‌هایش پلی است میان تصنیف‌های عارف قزوینی و علی اکبر شیدا و تصنیف‌های زمانه‌اش. در کارش آثار قدما را مد نظر داشت ولی اثر خود را به صورتی جامع‌تر ارائه می‌داد.
در این زمینه کافی است به تصنیف معروف او با مطلع «من از روز ازل دیوانه بودم» که با صدای غلامحسین بنان خوانده شده اشاره کرد.
افتخارات هنری استاد محجوبی
لازم است ذکر شود مصرع اول شعر «من از روز ازل دیوانه بودم» را خود مرتضی‌خان محجوبی سروده و باقی شعر از رهی معیری است.او را در نوازندگی پیانو، یک نابغه دانسته‌اند چراکه با وجود این که کوک‌کردن پیانو مدت زمانی وقت می‌گیرد ولی مرتضی‌خان به هر پیانویی در هر محفلی می‌رسید در یک چشم بهم‌زدن آن را کوک می‌کرد و سپس شروع به نواختن می‌کرد.
وی از جمله نخستین نوازندگانی بود که به دعوت کمیسیون موسیقی رادیو در هنگام افتتاح رادیو به جمع نوازندگان پیوست و به سرپرستی دستهٔ دوم ارکستر رادیو منصوب شد. مرتضی خان سال‌ها تکنواز پیانو در برنامه گلها بود.
