نوازندگان معروف ایرانی ویولن

نوازندگان معروف ایرانی ویولن

استاد پرویز یاحقی:

پرویز یاحقی موسیقی‌دان، آهنگساز و از نوازندگان ویولن اهل ایران بود.

وی از کودکی نزد دایی خود حسین یاحقی زندگی می‌کرد و موسیقی را نزد او آموخت.

از کودکی با هنرمندان نامداری نظیر ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، و علی‌اکبر شهنازی آشنا شد و مدتی نزد ابوالحسن صبا موسیقی آموخت. او در کودکی در دبستان پروانه با مجیدنجاحی نوازنده سنتور همکلاس بود ودر ۹ سالگی در رادیو نوازندگی کرد.

نخستین آهنگ او برای غلامحسین بنان در برنامه گل‌های رنگارنگ بود به نام «ای امید دل من کجائی»، که هم‌اکنون نوار آن موجود است.

۱۳۴۲ دختر نوجوانی را به جامعه موسیقی معرفی نمود که مهستی نام گرفت. او در ضمن چند سال زندگی مشترک با حمیرا برای وی آهنگ‌هایی نیز ساخت. از او تکنوازی‌های بسیاری در برنامه گل‌ها باقی‌مانده که نوارهای آنها موجود است.

وی از بزرگترین بداهه نوازان موسیقی ایرانی می‌باشد و نام او و جلیل شهناز و حسن کسایی یادآور سه شهنواز بزرگ موسیقی ایران می‌باشد.

سبک نوازندگی او بر بسیاری از نوازندگان، تأثیر گذاشت؛ از تأثیر پذیرفتگان ساز یاحقی می‌توان به سیاوش زندگانی، مجتبی میرزاده و بیژن مرتضوی و اسدالله ملک و صدرا فلاحی اشاره کرد.


استاد همایون خرم :

همایون خرم از بهترین نوازندگان ویولن ، موسیقی‌دان؛ آهنگ‌ساز و عضو شورای عالی خانه موسیقی سال ۱۳۰۹ در بوشهر متولد شد.

 وی در سن ۱۰-۱۱ سالگی به مکتب استاد صبا راه یافت و چند سال بعد به عنوان نوازندهٔ ۱۴ ساله، در رادیو به تنهایی به اجرا پرداخت.

بعدها در بسیاری از برنامه‌های موسیقی رادیو، خصوصاً در برنامه گلها، به عنوان آهنگ‌ساز، سولیست ویولن و رهبر ارکستر آثاری ارزشمند ارائه داد.

همایون خرم تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی برق ادامه داد و دارای مدرک درجه ۱ هنری (معادل مدرک دکترا) از شورای ارزشیابی هنرمندان کشور بود.

او  ضمن تسلط در نوازندگی و بداهه نوازی، آهنگسازی خلاق و کم نظیر و در عین حال مسلط به ظرایف نظری و تئوریک موسیقی ایرانی است و از این نظر پژوهشگری با ارزش و محققی ممتاز به شمار می‌رفت.

همایون خرم، بخشی از حافظه تاریخی موسیقی ایران را با خلق آثاری همچون «تو ای پری کجایی»، «رسوای زمانه منم» «امشب در سر شوری دارم» مینای شکسته، غوغای ستارگان (امشب در سر شوری دارم)، بگذر از کوی ما، پیک سحری و طاقتم ده  رقم زده است.

او از جمله ملودی‌پردازان شاخص  وماندگار در تاریخ موسیقی ایران به شمار می‌رود و یکی از رموز ماندگاری این آثار غنای ملودیک و ارزش موزیکالیته و قدرت ملودی‌ها بود.

از فعالیتهای دیگر وی می‌توان یه سخنرانی درباره موسیقی ایرانی در مراکز هنری و فرهنگی اروپا و آمریکا مانند دانشگاه UCLA،دانشگاه گیلان، دانشگاه پزشکی شیراز (درباره استاد صبا و موسیقی ایرانی)، انجمن موسیقی فارس (درباره استاد ابوالحسن صبا)، دانشگاه علامه طباطبایی (درباره مقامات موسیقی ایرانی)، فرهنگسرای ارسباران (درباره استاد علی نقی وزیری)، دانشگاه صنعتی اصفهان (درباره مشخصات موسیقی ایرانی) و سخنرانی های متعدد دیگر در مناسبت‌های مختلف اشاره کرد.

استاد فرید فرجاد:

فرید فرجاد (زادهٔ ۱۳۱۶ در تهران)، موسیقی‌دان و از نوازندگان ویولن اهل ایران است.

فریدفرجاد در خانواده‌ای فرهنگی و اهل هنر به دنیا آمد.

مادر او که خود در آن ایام ویولن می‌نواخت از اولین مشوقین او بود. فرید فرجاد از ۹ سالگی به یادگیری فنون علمی موسیقی و ساز تخصصی خود ویولن پرداخت و در سال ۱۳۴۵ موفق به اخذ لیسانس از هنرستان عالی موسیقی گردید و با اجرای کنسرتو ویولن ماکس بروخ همراه با ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری نام خود را به عنوان سولیست ویولن به ثبت رساند.

پس از لیسانس با دریافت بورس‌های تحصیلی، برای شرکت در کلاس اساتیدی چون موریس راسکین و ژورژ کالوه به کشورهای فرانسه و ایتالیا سفر کرد.

وی سپس در سال ۱۹۷۸میلادی به آمریکا مهاجرت کرد و مدتی نیز در ارکسترهای آمریکایی از جمله ریچموند سمفونی، آناپولیس سمفونی و ساوانا سمفونی فعالیت کرد.فرید فرجاد آثار خود را در پنج آلبوم با نام «آن روزها» منتشر کرده که در آنها عبدی یمینی و میترا توکلی (همسرش) با پیانو او را همراهی می‌کنند.

از جمله کارهای فرید فرجاد، تنظیم و دوباره‌نوازی آثارِ معروف موسیقی کلاسیک ایرانی مانند قطعهٔ مشهور غوغای ستارگان اثر همایون خرم است که در ترکیه به اسم «کافه آناتولی (استانبول)» منتشر شده‌است. وی همچنین آلبوم «ارکستر گلها» را در کارنامهٔ خود دارد.

یکی دیگر از ضبطهای فرجاد قطعه فانتزی برای ویلن و ارکستر است اثر مرتضی حنانه

 

 

استاد ارسلان کامکار:

ارسلان کامکار از نوازندگان ویولن ، بربط آهنگساز ایرانی و از اعضای گروه کامکارها است.

ارسلان کامکار در دوم دی‌ماه سال ۱۳۳۹ در سنندج به دنیا آمد. او مقدمات موسیقی را نزد پدرش، حسن کامکار، فراگرفت.

او در خردسالی در سنندج با گروه‌های مختلفی که توسط پدرش سرپرستی می‌شد، به اجرای کنسرت می‌پرداخت.ارسلان کامکار، پس از چندی به تهران سفر کرد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فراگیری موسیقی را ادامه داد.

وی پس از تکمیل دروس موسیقی، به عنوان نوازنده ویلن، همکاری‌اش را با ارکستر سمفونیک تهران آغاز کرد.

او هم‌اکنون یکی از اعضاء این گروه و مایستر ارکستر سمفونیک تهران است.

هم چنین وی مایستر ارکستر فیلارمونیک کردستان نیز می‌باشد. 

در سال ۱۳۹۲ مدرک درجه یک هنری به او اعطاء شد. از شاگردان وی می‌توان به مریم ابراهیم پور ، سینا جهان‌آبادی ، روزبه بختیاری و گلریز زربخش اشاره کرد.

استاد اسدالله ملک:

اسدالله ملک از نوازندگان ویولن، کمانچه و آهنگساز و ملودی‌پرداز اهل ایران بود.

اسدالله ملک، در ۱۴ مرداد ۱۳۲۰ در محلهٔ «دروازه دولت» تهران، در خانواده‌ای لشت نشایی متولد شد.

پدرش «عبدالله ملک گودار»، درودگر بود. او برادر کوچکتر حسین ملک بود و برادر دیگری به اسم عبدالله نیز داشت.

این سه برادر تحت تأثیر دایی‌هایشان (علی‌اکبرخان زنگنه، علی‌اصغرخان زنگنه و محمدخان زنگنه که از موسیقی‌دانان دورهٔ قاجاریه بودند) هر سه به موسیقی پرداختند که از آن بین٬ عبدالله به تنبک، اسدالله به کمانچه و ویولن، و حسین به سنتور روی آورد.اسدالله ملک در کودکی با ساز ویلُنی که در منزل داشتند، تمرین و نواختن را آغاز نمود.

او پس از مدتی به کلاس ابوالحسن صبا راه یافت و حدود سه سال نزد وی آموزش دید و از شاگردان خاص او گردید.اسدالله ملک همزمان با تحصیل در هنرستان، در ارکستر انجمن ملی موسیقی به رهبری روح‌الله خالقی به نوازندگی پرداخت.

وی در سال ۱۳۳۷ در سن ۱۷ سالگی، همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و با ساخت قطعهٔ سرشناس «گریه لیلی» در آواز دشتی (با کوک مخصوص: ر-می-دو-لا)، آهنگسازی و تکنوازی حرفه‌ای را تجربه نمود.

پس از آن، قطعهٔ چهارمضراب دیگری در آواز بیات اصفهان (با کوک مخصوص: دو-لا-لا-می) ساخت و اجرا نمود که آن هم به شهرت رسید.

نخستین آثار باکلام اسدالله ملک با صدای خوانندهٔ نامدار ایران، «دلکش» که با حمایت و پشتیبانی وی به رادیو راه یافته بود، به ضبط رسید. «حکایت دل» نام نخستین تصنیف او با شعر «بیژن ترقی» است.

 او پس از اخذ دیپلم از هنرستان موسیقی ملی، تحصیلات عالی موسیقی خود را در دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران دنبال کرد. وی پس از پایان تحصیلات دانشگاهی و به دنبال آن، درگذشت ابوالحسن صبا، تدریس در هنرستان موسیقی ملی را آغاز کرد و ادارهٔ کلاس صبا را به مدت ۳ سال در دست گرفت.