پوست ساز تنبک :
پوست ساز در کیفیت و صدای ساز موثر است.در ادامه با انواع پوست تنبک و مشخصات آن ها بیشتر آشنا شوید.
پوست شتر:
پوست شتر ، پوستی کلف است (بستگی به عمر شتر و مکان پوست آن دارد مثلا پوست گردن یا پوست زیر شکم و …) رنگ آن مایل به خاکستری و یا تقریبا مشکی تیره با خال ها خاکستری و بعضا هم قهوه ای مانند و در کل تیره رنگ است .
پوست گوساله:
نسبت به پوست شتر معمولا نازک تر و رنگ آن مایل به شیری و سفید پوست.
پوست بز:
پوستی بسیار نازک، در واقع کمی کلفت تر از پوست دف (بره) می باشد و رنگ آن هم قهوه ای کم رنگ است .
انتخاب پوست تنبک:
_در مورد ساز های با صدایی تقریبا جیغ مانند و حجم صدای زیاد مثل ضرب زورخانه پوست گوساله بسیار نازک و یا پوست بز استفاده می شود.
_اگر به دنبال صدای بم با حجم زیاد هستید بهترین حالت استفاده از پوست گوساله کلفت یا شتر کلفت می باشد.
_اگر به دنبال صدای تیز هستید انتخاب اول شما باید پوست شتر نازک استفاده کنید.
پوست دف:
پوست ساز دف در دو نوع طبیعی و مصنوعی وجود دارد که هریک دارای مزایا و معایب خاص خود هستند.
پوست طبیعی:
این نوع با پوست حیوانات ساخته می شود که بهتراست درفصل بهار باشد.
صدای عالی وقیمت بالاترازمشخصه های این نوع پوست است .ازانجایی که نگهداری ازانها حساسیت بالایی می طلبد برای افرادمبتدی گزینه خوبی نیست .
نکته مهم دراین نوع پوست این است که چون به دما واب وهوا حساسیت دارند بایدمتناسب با محلی که زندگی میکنید انتخاب شوندچراکه منقبض ومنبسط شده وصدای ساز به کلی متفاوت خواهد بود.
پوست مصنوعی یا طلقی :
این نوع مصنوعی بوده وعموما دارای طرح های خورشیدی .پوست.الیت و…هستندکه ضخامت مختلفی هم دارند.این نوع پوست مقاوم بوده ودرشرایط اب وهوای گوناگون تغییرحالت دارند هنگام خرید این نوع دف باید دقت کنید که سطح صاف وصیقلی مانند طبل نداشته باشدکه کیفیت صدای خوبی ندارد.
سفت بودن بیش ازحد پوست حساسیت آن را بالا می برد وشل بودن آن باعث افتادگی وشل شدن بودن صدای آن می شود که اصطلاحا می گویند دف صدای (دبه)می دهد .
پوست تار:
بهترین پوست برای استفاده در ساز تار پوست بره تو دلی میباشد
از نظر شفافیت صدا وحجم صدا به نسبت بقیه پوست ها از ارزش بالاتری برخوردار است.
پوست خوب از نظر ضخامت باید یکدست باشد
در ضمن پوست خیلی ضخیم یا خیلی نازک خوب نیست بهتر است که پوست بدون خال و سوراخ باشد و هیچ چربی نداشته باشد.
هر چه قدمت پوست بیشتر باشد مرغوب تر است. پوست بره به نسبت پوست بزغاله از مرغوبیت بیشتری برخوردار است. تشخیص پوست بزغاله از پوست بره از جای کندن موها به علت ضخیم بودن مو مشخص است.
رنگ پوست از نظر سیاه و سفید بودن سلیقه ای است و ربطی به خوبی و بدی پوست ندارد تار اگر دهنه بزرگ داشته باشد یا جنس چوب نرم باشد یا خیلی نازک شده باشد پوست ضخیم تر بهتر جواب می دهد.
دهنه کوچک يا چوب چغر باشد پوست نازک لازم است. اگر پوست ضخیم باشد صدا بم تر میشود.
تار کاسه بزرگ=پوست کلفت
تار کاسه کوچک=پوست نازک
تار ضخامت کم=پوست ضخیم
پوست کمانچه :
کمانچه از پوست تودلی دباغی شده گوسفند و بز است.
بعضی تیره است که به سیاه پوست معروفه و بعضی سفید و شفافه. پوست تیره زیبا و شکیل تره و معمولا از تودلی بز ساخته می شود.
در خرید پوست باید دقت کرد که پوست مرغوب رو انتخاب کنید چون پوست کمانچه از مهمترین عوامل صدا دهی ساز است. هر قدر که کهنه تر باشد مرغوب تر است.
۱- پوست های کهنه نسبت به تازه تر ها کدر ترند.
۲- پوست تازه بعد از کمی خیس شدن بوی بدی ساطع میکنه ولی پوست کهنه بو نداره یا خیلی کم است.
۳- اگه رو پوست تازه ناخن بکشی یه رد سفید جا میذاره ولی پوست کهنه اینطور نیست. ببین ضخامت پوستی که میخرید در تمام سطح یکی باشد.
