بهترین نوازندگان دف ایران

بهترین نوازندگان دف ایران

استاد مسعود حبیبی :

مسعود حبیبی استاد ساز دف متولد ۲۶ بهمن ‌ماه سال ۱۳۴۰ در کرمانشاه است. موسیقی را از سن ۱۲ سالگی با نواختن ساز پیانو آغاز کرد و در۱۷ سالگی به دعوت رادیو کرمانشاه به عنوان نوازنده‌ی پیانو به ارکستر رادیو پیوست و ده سال بعد، یعنی در سال ۱۳۶۷ کار خود را با رادیو تلویزیون تهران آغاز کرد.

وی همچنین از اواخر دهه ۱۳۶۰ پیوسته با گروه عارف به آهنگسازی و سرپرستی مرحوم استاد پرویز مشکاتیان همکاری کرده و در آلبوم‌ها، کنسرت‌های داخلی و خارجی به عنوان نوازنده‌ی  ساز دف حضور داشته است.

از اوایل دهه ۱۳۷۰ علاوه بر فعالیت در رادیو تلویزیون تهران، به همکاری با گروه موسیقی صبا، به سرپرستی و آهنگسازی مرحوم استاد حسین فرهادپور می­پردازد.

فعالیت های هنری مسعود حبیبی:

به همراه گروه نوا که متشکل از اساتید برجسته موسیقی کشور مانند استاد حسن ناهید، استاد محمد مقدسی و … در سالهای 1369 تا 1372 کنسرتهای متعددی در داخل و خارج کشور اجرا کرد.

سپس به همراه استاد جلال ذوالفنون و حسام الدین سراج گروه بیدل را به همراه تنی چند از اساتید موسیقی کشور تاسیس نمودند.به همراه این گروه آثار متعددی راخلق نموده و اجراهای بیشماری را در داخل و خارج کشور برگزار کردند.

مسعود حبیبی از آن پس با گروه‌ها و آنسامبل‌های مختلفی همکاری داشته که ارکستر صدا و سیما از جمله مهم‌ترین آن‌ها به شمار می‌رود.

 او در بیش از 30 موسیقی فیلم، بالغ بر 150 آلبوم و بویژه هزاران اثر موسیقی ضبط شده در صدا و سیما نوازندگی کرده. ایشان به منظور اشاعه­ ی هنر دفنوازی در آمریکا، کانادا، اروپا و آسیا اقدام به برگزاری وُرکشاپ­های بسیاری نموده­ است.

وی همچنین در سال ۱۳۷۲گروه سازهای ضربی را با نام “دالاهو” بنیان گذاشت.که نمونه­ ی متفاوت و نوینی از ارکستراسیون کوبه­ای را به نمایش می­گذاشت.

از جمله فعالیتهای مشترک ایشان با استاد بیژن کامکار، می­ توان به همکاری مشترک آنها با ارکستر تخت جمشید در سال 1391 اشاره نمود.

طراحی مدل جدیدی از دف:

ساز دف حبیبی از اتفاقات پر سر و صدا در جامعه موسیقی بود.

تا پیش از آن، دف‌ها از جنس پوست طبیعی مانند پوست گوسفند یا بز ساخته می‌شدند . در اجراهای صحنه‌ای و ضبط های استودیویی، با تاثیرپذیری از دمای هوا و رطوبت تغییر صدا و طنین می‌دادند. که کار را برای نوازنده مشکل می‌کرد.

از طرفی با توجه به پیچیده ­تر شدن ریتمهای طراحی شده توسط ایشان، نیاز به وجود پوستی منطبق با این خواست­ها ضروری جلوه می­ نمود.لذا مسعود حبیبی دف با پوست مصنوعی را ابداع نمود.

پوست این دف از جنس مخصوصی است که رطوبت، گرما و سرما بر آن بی اثر می باشداین اختراع منجر به تحولی عظیم در ساختار دف و نوازندگی آن شد.

.

استاد حسین رضایی نیا:

حسین رضایی‌نیا ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۵۴ در تهران متولد شد. او فراگیری موسیقی را از سال ۱۳۶۹ با «سنتور» نزد «علی تحریری» و سپس ساز «دف» را در مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی آغاز کرد.

اولین استاد دف او «بابک زارع» بود و در ادامه، مراحل تکمیلی فراگیری ساز دف را نزد «بیژن کامکار» گذراند.

وی در کنار هنرمندانی نظیر: کیخسرو پورناظری، محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، مجتبی میرزاده، علی اکبر مرادی، همایون شجریان، محمد معتمدی، علیرضا قربانی، سالار عقیلی و وحید تاج به نوازندگی پرداخته بود. در بیش از ۸۰ آلبوم موسیقی نوازندگی کرده‌است. وی همچنین اجراهایی را با سامی یوسف در خارج از ایران داشته‌است.

از جمله فعالیت‌های هنری حسین رضایی‌نیا به موارد زیر می‌توان اشاره نمود:

ابداع ساز «دفِ حسین رضایی نیا» پایه‌گذار و سرپرست گروه موسیقی «کوبه‌ای تهران». تدریس ساز دف،عضو هیئت داوران جایزه باربد جشنواره موسیقی فجر،عضو هیئت داوران جشنواره بین‌المللی مولودی‌خوانی «هه‌تاو».

استاد بیژن کامکار:

بیژن کامکار در سال ١٣٢٨ در شهر سنندج چشم به جهان گشود.وی به یمن جو مساعد خانوادگی از همان کودکی با موسیقی آشنا و مانوس گردید و مقدمات موسیقی را نزد پدرش استاد حسن کامکار فرا گرفت.

از ۶سالگی همکاری خود را با صدا و سیمای سنندج آغاز کرد.

وی ابتدا به یادگیری تنبک روی آورد و پس از اینکه سازهای مختلفی را آزمود مجذوب تار گردید و این ساز را به عنوان ساز اصلی اش برگزید. تا حد نوازندگی تار در ارکسترهای رادیو سنندج و فرهنگ و هنر به سرپرستی پدرش از خود پیشرفت نشان داد.

او این فعالیت های هنری خود را بهترین دوران هنری اش می داند.وی فنون علمی موسیقی را در نوجوانی در خانواده اهل هنری اش آموخت . 

در سال ١٣٥٣ به تهران رفت و به فراگیری مقدمات عالی موسیقی در دانشکده هنر های زیبای تهران نزد استادانی چون محمدرضا لطفی٬ دکتر تقی مسعودیه ٬ دکتر صفوت٬ شاهین و هرمز مزهت و آقای احمد پژمان پرداخته و ردیف های موسیقی ایران را تحت نظارت اساتید یاد شده فرا گرفت.

فعالیت های هنری بیژن کامکار

آشنایی و همکاری با هنرمندان گروه های شیدا و عارف از جمله محمدرضا لطفی٬ محمدرضا شجریان٬ شهرام ناظری٬ حسین علی زاده و پرویز مشکاتیان تجارت ارزنده ای را در زمینه موسیقی اصیل ایرانی برای او به ارمغان آورد.

نتیجه این همکاری اجرا و ضبط سیزده کاست بعد از انقلاب تحت عنوان چاووش با خوانندگان برجسته ای چون محمدرضا شجریان٬ شهرام ناظری٬ خانم سیما بینا و هنگامه اخوان می باشد.

که همگی آنها از یادگار های ارزنده موسیقی در دو دهه اخیر می باشد.وی در گروه های مختلفی به عنوان خواننده و نوازنده تار٬ رباب ٬ ضرب و دف همکاری داشته که می توان حضور موثر دف در ارکستر های موسیقی ایران را مدیون زحمات و نوازندگی قابل توجه ایشان دانست.

شیوه دف نوازی

شیوه دف نوازی وی منحصر به فرد و بسیار پر قدرت بوده و می توان بسیاری از نوازندگان حال را به طور مستقیم یا غیر مستقیم شاگرد مکتب ایشان بشمار آورد.

پس از پیوستن ارسلان٬ اردشیر و اردلان و دیگر برادرانش٬ بیژن کامکار به وصیت پدر٬ گروه کامکار ها را در سال ١٣٤٠ در تهران افتتاح نمود.بیژن کامکار در زمینه موسیقی کردی با همکاری گروه کامکار ها آثار بسیاری را ارائه کرده است.

وی با ارکستر سمفونیک تهران همکاری داشته و در کنسرت های متعددی در فستیوال های معتبر جهانی به نوازندگی پرداخته . در معرفی موسیقی کردی و ایرانی به مردمان دیگر کشورها نقش بسزایی داشته است. از کارهای ایشان که به صورت کاست منتشر شده می توان از دف و رباب٬ دف و نی٬ آتش در نیستان٬ پرند٬ گل صد برگ٬ کانی سپی٬ ئاگری زیندو٬ شیده٬ هورامان٬ گل نیشان و … نام برد.