استاد اردشیر کامکار:
اردشیر کامکار (زاده ۲۸ آبان ۱۳۴۱ در سنندج) از اساتید کمانچه، قیچک، دف و ویولن است.
او از اعضای گروه کامکارها است.وی از کودکی، ویولن را نزد پدرش فرا گرفت.
چندی بعد، وی به عنوان نوازندهٔ کمانچه و ویولن به عضویت ارکستر فرهنگ و هنر سنندج درآمد.او در ابتدا قطعات ویولن ابوالحسن صبا را با کمانچه اجرا میکرد.
اردشیر کامکار، در سال ۱۳۶۰ به تهران آمد و همکاری خود را با گروههای عارف و شیدا و با بسیاری از خوانندگان پیشرو ایران آغاز کرد. همچنین مطالب تکمیلی در زمینه ردیف سنتی ایران را نزد محمدرضا لطفی و پشنگ کامکار آموخت.
اردشیر کامکار همواره برای گسترش هرچهبیشتر قابلیتهای ساز کمانچه کوشیدهاست. وی با استفاده از تکنیکهای خاص ویولن و پوزیسینهای ویولن بر روی ساز کمانچه توانست چهرهای دیگر از این ساز بهنمایش بگذارد.
ویژگیهای نوازندگی اردشیر کامکار
از ویژگیهای نوازندگی وی در ساز کمانچه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
اجرای پوزیسیونهای ۷ به بالا و اجرای صداهای هارمونیک که این تکنیکها مختص ساز ویولن است و تقریباً برای ساز کمانچه بهسختی قابل اجرا است.
لحن و بیان مستقل صدای ساز او
صدای زیبای ساز و آرشه کشی شفاف و بدون برخورد آرشه به سیمهای دیگر
تکنیک فوقالعاده و اجرای قوی و تمیز پوزیسیونهای ۷ به بالا
کمانچهای که با آن مینوازد ساختهٔ قدرتالله کردی است.
اثرات و آلبوم های اردشیر کامکار
آلبوم “به یاد صبا” در سال ۱۳۶۵ که شامل گزیدهای از آثار” ابوالحسن صبا” با اجرای کمانچه است.
تالیف آثاری مانند “بی غبار عادت” و یا قطعات “بر تارک سپیده”و کنسرتینو کمانچه
اجراهایی در تهران و شهرستانها در سال ۹۳ با گروه اردشیر کامکار و خوانندگی وحید تاج و حشمت اله رجب زاده
آلبوم ناشکیبا با خوانندگی همایون شجریان
آلبوم راز نگاه و آلبوم بی غبار عادت با همنوازی شروین مهاجر
استاد شروین مهاجر:
شروین مهاجر در سال ۱۳۵۸ در تهران متولد شد. از سن ۱۰ سالگی با سازهای پیانو، ویولن و تمبک آشنا شد.
وی که فارغ التحصیل هنرستان موسیقی سوره میباشد، فراگیری کمانچه را از سال ۱۳۷۳ نزد اردشیر کامکار و درویش رضا منظمی آغاز کرد و تکمیل دورههای آموزشی را نزد اساتیدی چون احمد پژمان، وارطان ساهاکیان، محسن الهامیان، حمیدرضا دیبازر به انجام رساند.
آغاز فعالیتهای هنری شروین مهاجر با «گروه فراق» به سرپرستی «پژمان اختیاری» بودهاست.
او برنده جایزه نخستین جشنواره موسیقی مردمی تلفیقی سال ۱۳۷۷ به همراه ارکستر فوژان به رهبری حمیدرضا دیبازر میباشد.
وی اجرای کنسرتهای بسیاری را در فستیوالهای داخلی و خارجی در کارنامه هنری خود دارد.اجرا در فستیوال womad, FEZ تئاتر دولاویل فرانسه (سالن شهرداری پاریس) اجرا در آلمان Bochum symphony orchestra ، کنسرت در کاخ سلطنتی نروژ (Norway king castle).اجرا در سیزدهین جشنواره موسیقی فجر در سال ۱۳۷۵ کسب رتبه اول نوازندگی کمانچه، از جمله فعالیتهای هنری اوست.
وی سابقه تدریس در هنرستان ملی موسیقی و دانشگاه هنر کرج را دارد.
همچنین سابقه همکاری با مرکز موسیقی صدا و سیما و رادیو و تلویزیون را داشتهاست.
تدریس در آموزشگاههای موسیقی از سال ۱۳۸۰ نوازندگی استودیویی در بیش از ۱۰۰ آلبوم در ژانرهای سنتی، فولکوریک، فیوژن (الکترو آگوستیک) و پاپ از دیگر فعالیتهای او بهشمار میرود.
استاد داوود گنجه ای :
داوود گنجهای (زادهٔ ۲۴ خرداد ۱۳۲۱در شهر ری)، از اساتید کمانچه و ویلون است. او هماکنون یکی از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران است.
داوود گنجهای، ردیف کمانچه را نزد عبدالله جهانپناه و نواختن ویلن را نزد ولفگانگ والیش، استاد اتریشی، فراگرفت.
او پس از اتمام تحصیلات متوسطه، به تحصیل در رشته موسیقی در دانشگاه تهران پرداخت و در این دوران از محضر اساتیدی چون نورعلی برومند و دکتر داریوش صفوت بهره برد.
وی پس از دریافت مدرک لیسانس موسیقی، به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی رفت و ضمن تحقیق و پژوهش در این مرکز، از محضر استادان بزرگ موسیقی ایران مانند سعید هرمزی، یوسف فروتن و محمود کریمی استفاده کرد.
او هچنین نواختن کمانچه را نزد علیاصغر بهاری ادامه داد.
تدریس در تمام سطوح در مراکز هنری و آموزشی – اجرای کنسرت درنقاط مختلف جهان و فستیوالهای داخلی و خارجی به همراه گروههای موسیقی مرکز حفظ و اشاعه موسیقی از جمله فعالیتهای داود گنجهای است.
همچنین وی از بدو تأسیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به تدریس و تحقیق در این مرکز مشغول بودهاست.
استاد کیهان کلهر:
کیهان کَلهُر (زادهٔ ۳ آذر ۱۳۴۲)موسیقیدان، آهنگ ساز و نوازندهٔ اهل ایران است.
کیهان کلهر از اساتید کمانچه است و افزون بر آن تنبور، سهتار و شاهکمان نیز مینوازد.
کلهر با هنرمندان نامی ایرانی همانند محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، حسین علیزاده، علیاکبر مرادی، علیرضا افتخاری، ایرج بسطامی، همایون شجریان، مجید خلج و اعضای گروه دستان آهنگسازی و نوازندگی کردهاست.او در زمینه آهنگسازی برای موسیقی متن فیلم هم فعالیت داشتهاست.
همکاری هنری او با هنرمندان گوناگون از فرهنگهای دیگر از جمله اردال ارزنجان از ترکیه، شجاعت حسین خان از هند، یویوما از چین، ژائو ژیپینگ، عالیم قاسمف از جمهوری آذربایجان بروکلین رایدر از آمریکا،ارکستر فیلارمونیک نیویورک، کوارتت کرونوس،و گروه سازهای بادی هلند، او را به هنرمندی بینالمللی تبدیل کردهاست.
کیهان کلهر با آلبومهای بی تو بسر نمیشود، فریاد، باران و فراتر از نقشه جغرافیا که در آنها بهعنوان آهنگساز و نوازنده نقش داشته نامزد جایزه گرمی شدهاست.
در پنجاه و نهمین مراسم جایزه گرمی، کیهان کلهر به همراه گروه جاده ابریشم به رهبری یویوما توانستند با آلبوم “sing me home” موفق به کسب جایزه گرمی بهترین موسیقی جهانی شوند.
در چهارمین جشن سالانه موسیقی ما که در تاریخ ۲۵ آذر ۱۳۹۶ در تالار وحدت تهران برگزار شد، از کیهان کلهر به پاس یک عمر فعالیت هنری تقدیر به عمل آمد.
او نخستین نوازندهٔ ایرانی است که برندهٔ جایزهٔ معتبر جهانی «وومکس» در سال ۲۰۱۹ شد. کیهان کلهر، جایزهٔ هنرمند برتر سال ۲۰۱۹ در فستیوال جهانی موسیقی وومکس را در تاریخ ۵ آبان ۱۳۹۸ در کشور فنلاند دریافت کرد.
او این جایزه را به محمدرضا شجریان، که آن زمان در بستر بیماری بود، تقدیم کرد.
استاد هادی منتظری:
هادی منتظری در سال ۱۳۳۴ در کرمانشاه متولد شد و به واسطهٔ علاقهای که به موسیقی ایرانی داشت.
از همان اوایل کودکی هر جا که صدایی یا نوایی از موسیقی سنتی ایران به گوشش میرسید بیاختیار بدان سو کشیده میشد و به آن نوا گوش میسپرد.
تا اینکه توانست ویولنی را برای خودش تهیه کند و نزد نوازندهای به نام محمود مرآتی شروع به فراگیری موسیقی نمود؛ و سالها ویلون نوازی را ادامه داد.
وی پس از آشنایی با محمدرضا لطفی به پیشنهاد او در کنار نواختن ویلن ساز کمانچه را فرا میگیرد و با کمک مجتبی میرزاده ساز کمانچهای برای خود تهیه میکند. از آن پس در اکثر محافل هنری و اجراهای زنده، کمانچه مینوازد و ویلن نوازی هایش کم و محدود به ضبط در استودیو میشود بهطوری که وی را عمدتاً از اساتید کمانچه میدانند.
منتظری پس از دریافت دیپلم به دانشکده هنرهای زیبا راه مییابد و در رشته موسیقی سنتی ایران بهطور علمی و عملی مشغول تحصیل میگردد.از وجود استادانی چون نورعلی خان برومند، جواد معروفی، مهدی برکشلی، محمدتقی مسعودیه، احمد پژمان، علی تجویدی، داریوش صفوت، محمدرضا لطفی، علی اصغر بهاری و محمدرضا شجریان بهره میگیرد و پایهٔ دانش موسیقی خود را بواسطهٔ ایشان محکم میکند.
وی دارای نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد است.وی با خوانندگانی همچون: محمدرضا شجریان در گروه شیدا، شهرام ناظری، صدیق تعریف، هنگامه اخوان، سیما بینا، علیرضا افتخاری، حسین علیشاپور و… همکاری داشتهاست.
استاد علی اصغر بهاری:
علیاصغر بهاری (زادهٔ ۱۲۸۴ – درگذشتهٔ ۲۰ خرداد ۱۳۷۴) از استادان موسیقی ایرانی و از اساتید کمانچه بود.
وی در دههٔ ۱۳۶۰ با فرامرز پایور، شهرام ناظری،جلیل شهناز، محمد اسماعیلی و سید محمد موسوی، در «گروه اساتید موسیقی ایران»، همکاری داشت.
علیاصغر بهاری، به سال ۱۲۸۴ در ناحیه بازار عباسآباد تهران متولد شد. وی اصالتاً اهل شهر بهار بودهاست.
پدرش «نایب محمدتقیخان» تا سن ۱۳ سالگی تربیت او را بر عهده داشت.
زندگی نامه علی اصغر بهاری
پس از آنکه پدرش ورشکسته شد، مادرش گوهر خانم فرزند میرزا علی خان نوازنده ماهر کمانچه، ناگزیر به همراه خانواده به خانه پدری پناه برد. در این زمان بود که با موسیقی انس گرفت و به کمانچهنوازی پدربزرگش علاقهمند شد.
به درخواست مادرش از میرزا علی خان به مدت ۲ سال نواختن کمانچه را آموخت . سپس به مدت ۴ سال در مکتب سه دایی خود به نامهای رضاخان، اکبرخان و حسنخان که در یک قرن پیش جزو هنرمندان نامی ایران به حساب میآمدند، دست به تکمیل تجربیات خود در کمانچه نوازی زد.
علیاصغر بهاری، از داییهای خود چیزهایی را که باید بیاموزد آموخت تا اینکه در هجده سالگی، همراه با ارکستر ابراهیمخان منصوری در کنسرتی که در یک سالن بر پا شده بود شرکت میکند و از همینجا آوازه شهرت بهاری به گوش موسیقیدانان میرسد و او را به نام نوازنده خوب و آگاه به نواختن گوشههایی ایرانی میپذیرند.
در این زمان بود که با مرگ پدرش، اداره امور خانواده به او، که پسر بزرگ خانواده بود، سپرده شد.
پس از چند سال که پیانو به جای سنتور و ویولن به جای کمانچه رواج پیدا کرده بود، وی نیز کمانچه را زمین گذاشت و نواختن ویولن را آغاز کرد و نزد رضا محجوبی به تکمیل آموختههای خود در موسیقی ایرانی پرداخت.
چنانچه پس از اتمام تحصیل، استادش چنان از حاصل کار خشنود بود که تمام شهریهای که تا آن زمان به وی پرداخته بود یکجا به او برگرداند.
فعالیت استاد بهاری در کلاس های آموزشی
بهاری پس از چندی در مشهد کلاس موسیقی جهت تعلیم میگشاید و یک سال هم با حبیب سماعی استاد سنتور کار میکند و شاگرد تعلیم میدهند . بعداً به تهران میآید و توسط استاد روحالله خالقی به مدرسه موسیقی جهت تعلیم دعوت میشود و در هنرستان شروع به همکاری مینماید.
وی با همکاری با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران، شاگردان خوبی را تربیت کرد که هر کدام هماکنون یکی از بهترین کمانچهنوازهای کشور میباشند.
اصغر بهاری نقش مهمی را در روایت تصانیف و نغمههای فراموش شده و مهجور موسیقی ایرانی دارد. چنانچه بسیاری از تصانیف و نغمههایی که اکنون موجود است، مدیون حافظه اوست.